Wedle badań przeprowadzonych w zeszłym roku przez MACRO Cash&Carry zawód szefa kuchni w naszym kraju zyskuje na znaczeniu. Ponad połowa Polaków uznaje tę profesję za atrakcyjną. Co podoba się nam w tym zawodzie i dlaczego podziwiamy ludzi, którzy go wykonują? Zastanowiliśmy się nad tym i oto do jakich wniosków doszliśmy:

Wiedza.

Fascynującą jest ta niemal magiczna wiedza mówiąca kiedy jaki składnik dodać, jak zrobić jajka w koszulkach, albo świetny beszamel… wszystko to zapewne nie tylko wiedza ale i ilość powtórzeń, nie mniej jednak cudownie jest patrzeć, słuchać a nade wszystko smakować jedzenia, które przyrządza prawdziwy znawca. Świeży tatar z grzybami, śniadanie w jednej z krakowskich knajpek, smak pierogów ruskich, czy ciekawie skomponowanej sałatki – to coś czego nie da się zapomnieć i co daje poczucie błogości oraz szczęścia na dłużej niż tę jedną chwilę przed talerzem.

Przyjemność.

Komponowanie, łamanie stylów, próbowanie nowych smaków, przypraw – to niesamowita frajda! Do tego należy dodać ludzi, z którymi łączy cię pasja, ale też rywalizacja. Wszystkie te czynniki i bodźce dają niesamowicie ciekawą, dającą radość mieszankę. Każdy z nas chciałby działać w zespole, który w szybkim czasie osiąga niezwykłe cele. Tak właśnie może zdarzyć się w gastronomii. Jednakże to nie koniec przyjemności! Są też ludzie po drugiej stronie drzwi kuchennych, którzy z niecierpliwością czekają na dawkę szczęścia w postaci świetnego dania, na które warto czekać.

Uznanie i szacunek.

Każdy człowiek pragnie osiągnąć sukces w tym co robi. Dla każdego pojęcie sukcesu jest inaczej zdefiniowane. Nie da się jednak nie zgodzić z tezą, że zadowoleni klienci wracający na kolejne kulinarne doznania, które im zaserwujesz – są prawdziwą miarą sukcesu bez względu na to ile wysiłku zajęło osiągnięcie go.

Odpowiedzialność, zdecydowanie, siła charakteru.

Takimi cechami zazwyczaj obdarzeni są szefowie kuchni, przez co wydają się jeszcze bardziej idealnymi i godnymi naśladowania oraz podziwu. Uwielbiamy oglądać ich na wizji, słuchać opowieści o początkach, inspiracjach, przeciwnościach losu, które musieli pokonać aby osiągnąć obecny, mistrzowski poziom.

Wszystkie te aspekty pracy są tak piękne, że chciałoby się samemu dołączyć do zacnego grona ubranego w sztywno-białe fartuchy, które pomimo wielu godzin pracy nie tracą na swej świeżości. Jak w wielu innych przypadkach – nie tylko z pięknych chwil składa się droga do sukcesu i osiągnięcia harmonii. Myślę sobie jednak, że żaden z szefów kuchni, nie zmieniłby swojego fachu na żaden inny.